บทที่ 74

ฉือมู่เจินชะงักไปครู่หนึ่ง เดิมทีเธอคิดว่าด้วยนิสัยของฮั่วอวิ๋นถิง เขาคงจะโยนสร้อยคอเส้นนี้ทิ้งไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าเขายังเก็บมันไว้อยู่

เขาหยิบสร้อยคอขึ้นมา มองไปทางฉือมู่เจินแล้วพูดว่า “ผมจะใส่ให้คุณ”

“...ค่ะ”

ฉือมู่เจินรวบผมของเธอขึ้น ฮั่วอวิ๋นถิงโน้มตัวเข้ามาเพื่อสวมสร้อยคอให้เธอ ทั้งสองอยู่ชิ...